Jestem jasnowidzem, ale to nie oznacza, że jestem wszechwiedzący. Czy wiecie na czym
polega jasnowidzenie? To pytanie, które często zadawane jest osobom posiadającym zdolności pozazmysłowe. Jasnowidz widzi obrazy, które powinien trafnie zinterpretować, a to wcale nie jest proste zadanie. Wchodzenie w pole morfogenetyczne, czyli coś na kształt „internetu duchowego”, pozwala na odczytywanie tego, co zostało już zapisane na linii życia poszczególnego człowieka.
Jednakże, paradoksalnie, jasnowidz nie może pomóc samemu sobie. Jak to możliwe, że ktoś, kto potrafi zaglądać w przyszłość innych, nie potrafi zobaczyć własnej?
Aby zrozumieć, jak działa jasnowidzenie, warto przyjrzeć się jego naturze. Jasnowidzenie to umiejętność widzenia obrazów, które są zapisem przeszłych, obecnych lub przyszłych wydarzeń. Te obrazy pojawiają się w umyśle jasnowidza w sposób spontaniczny, a ich interpretacja wymaga ogromnej intuicji i doświadczenia. Jasnowidz
nie jest jednak wszechwiedzący i nie posiada dostępu do pełnej wiedzy o świecie. Jego zdolności są ograniczone do tego, co zostało zapisane w polu morfogenetycznym. To pole, jak duchowy internet, gromadzi informacje o ludziach, ich
emocjach, decyzjach i losach. Jednak odczytywanie tych informacji wymaga nie tylko umiejętności, ale i odpowiedniej intencji.
Jasnowidzenie może pomagać, ale również przeszkadzać. Wszystko zależy od intencji, z jaką jest używane. Gdy intencja jest dobra, jasnowidzenie może być niezwykle pomocne w trudnych decyzjach życiowych, problemach biznesowych
czy nawet w poprawie stanu zdrowia. Przykładem może być sytuacja, w której ktoś stoi przed ważną decyzją zawodową. Jasnowidz może dostrzec przyszłe konsekwencje różnych wyborów, co pozwala na podjęcie bardziej świadomej decyzji. Innym przykładem jest sytuacja, w której ktoś zmaga się z problemami
zdrowotnymi. Jasnowidz, odczytując pole morfogenetyczne, może zidentyfikować źródło problemu, co pozwala na bardziej ukierunkowane działania lecznicze.
Jednakże, jasnowidzenie nie jest narzędziem, które można wykorzystywać bez ograniczeń. Jasnowidz musi być świadomy etycznych aspektów swojej pracy. Wykorzystywanie zdolności do manipulacji, kontrolowania czy szkodzenia innym jest nieetyczne i może prowadzić do negatywnych konsekwencji zarówno dla jasnowidza, jak i osób, z którymi pracuje. Dlatego tak ważne jest, aby jasnowidzenie było oparte
na empatii, szacunku i chęci niesienia pomocy.
Jednym z największych wyzwań dla jasnowidza jest fakt, że nie może on pomóc samemu sobie. Choć potrafi on zaglądać w przyszłość innych, jego własna przyszłość pozostaje tajemnicą. To paradoks, który wynika z natury pola morfogenetycznego.
Jasnowidz jest w stanie odczytać informacje zapisane na linii życia innych, ale nie ma dostępu do własnego pola. To może być
frustrujące, ale jednocześnie przypomina, że każdy, nawet najbardziej utalentowany jasnowidz, jest tylko człowiekiem z ograniczeniami i wyzwaniami.
Warto również zwrócić uwagę na aktualne badania dotyczące jasnowidzenia. Choć nie ma jednoznacznych oficjalnych dowodów naukowych potwierdzających istnienie tej zdolności, wielu badaczy interesuje się zjawiskami pozazmysłowymi. Świat ziemski boi się tego potwierdzić. Natomiast współczesne badania z zakresu psychologii i neurobiologii próbują wyjaśnić, skąd biorą się takie zdolności i jakie mechanizmy mózgowe mogą być za nie odpowiedzialne. Choć nauka
nie dostarczyła jeszcze ostatecznych odpowiedzi, zainteresowanie tematem wciąż rośnie.
Osobiście pracuję już ponad 30 lat jako jasnowidz. Ludzie, wielokrotnie ci sami, zgłaszają się często ponownie do mnie w sprawie pomocy – konsultacji jasnowidzenia argumentując, że to co im ostatnio powiedziałem sprawdziło się i mogli w swoich decyzjach życiowych – pójść dalej.
Podsumowując, jasnowidzenie to fascynująca, ale i skomplikowana umiejętność. Nie oznacza ona wszechwiedzy ani wszechmocy, a jej skuteczność zależy od intencji i doświadczenia jasnowidza. Właściwie używane, może przynieść wiele
korzyści, pomagając w podejmowaniu decyzji i rozwiązywaniu problemów. Jednak nawet najzdolniejszy jasnowidz musi pamiętać o etyce i ograniczeniach swojej pracy. W końcu, każdy z nas, niezależnie od posiadanych zdolności, jest częścią większej
całości, w której kluczowe są empatia, zrozumienie i chęć niesienia pomocy innym.