Wielu z nas zadaje sobie 
pytanie, co jest po śmierci. To pytanie towarzyszy ludzkości od zarania dziejów, a odpowiedzi na nie poszukują zarówno filozofowie, 
teolodzy, jak i naukowcy. Czy nadal żyjemy? Czy wciąż istniejemy? Czy nasza świadomość trwa w jakiejś formie? Te pytania nie mają jednoznacznych 
odpowiedzi, ale skłaniają do refleksji nad naturą naszego istnienia.
Niektórzy wierzą, że Bóg 
celowo oddzielił nasz świat od tamtego, abyśmy mieli czas na zrozumienie siebie i swojego celu na ziemi. To oddzielenie ma dać nam przestrzeń do poszukiwań duchowych i zrozumienia, kim jesteśmy. Część ludzi poszukuje 
Boga przez całe swoje życie, próbując znaleźć dowody na jego istnienie i zrozumieć jego plan. Inni natomiast uparcie 
wypierają się jego obecności, wierząc, że życie kończy się wraz ze śmiercią. Dlaczego tak się 
dzieje? Może dlatego, że w głębi duszy boimy się tego, co nieznane, a niepewność budzi w nas naturalny opór. 
Przykładem poszukiwania odpowiedzi na pytanie o życie po śmierci może być historia 
młodej kobiety, która po tragicznym wypadku samochodowym doświadczyła stanu bliskiego śmierci. W tym stanie widziała jasne światło, 
czuła spokój i miłość, jakiej nigdy wcześniej nie doświadczyła. Po powrocie do życia była przekonana, że jej doświadczenie było dowodem na istnienie życia po śmierci. Takie historie, choć subiektywne, skłaniają do 
zastanowienia się nad możliwością istnienia czegoś więcej niż tylko materialnego świata.
Innym przykładem może być przypadek 
naukowca, który całe życie poświęcił badaniom nad świadomością i mózgiem. Po wielu latach doszedł do wniosku, że świadomość nie jest jedynie produktem naszego mózgu, ale może istnieć niezależnie. Jego badania 
wykazały, że w chwili śmierci zachodzą w mózgu procesy, które mogą wskazywać na istnienie innej formy bytu.
Jako medium, 
które miało okazję doświadczyć śmierci, mogę powiedzieć, że było to najwspanialsze doświadczenie mojego życia. Trudno opisać je ludzkimi słowami, ale było ono pełne miłości i zrozumienia. Wiele tysięcy kontaktów z duszami 
utwierdziło mnie w przekonaniu, że życie po śmierci istnieje i jest piękne. To doświadczenie nauczyło mnie, że aby osiągnąć jak najwyższy poziom w zaświatach, 
musimy pracować nad sobą w życiu ziemskim. Usunięcie pychy, 
próżności i egoizmu, a zrobienie miejsca dla miłości 
i zrozumienia jest kluczowe. Życie jest krótkie, więc warto zastanowić się, co możemy zrobić, aby je wzbogacić i nadać mu sens.
Bóg jest obecny i czeka na nas, działa poprzez ludzi i wydarzenia, które nas otaczają. Jeśli to zrozumiemy, możemy dojść do ważnych wniosków na temat naszego istnienia i celu, jaki mamy na ziemi. Każdy dzień 
to szansa, by zbliżyć się do zrozumienia swojego miejsca w świecie i przygotować się na to, co czeka nas po śmierci.
Warto również zwrócić uwagę na badania naukowe, które coraz częściej przyglądają się zagadnieniom związanym z doświadczeniami bliskimi śmierci. Naukowcy próbują zrozumieć, co dzieje się z mózgiem w ostatnich chwilach życia i jakie mechanizmy odpowiadają za doświadczenia, które przeżywają ludzie wracający z granicy śmierci. Choć nauka 
nie jest jeszcze w stanie dostarczyć jednoznacznych odpowiedzi, to jednak coraz więcej badań wskazuje na to, że świadomość może mieć naturę, której jeszcze nie jesteśmy w stanie w pełni pojąć.
Życie jest 
krótkie, to prawda, która często skłania nas do refleksji nad jego jakością i sensem. Wiele osób zastanawia się, czy warto być dobrym człowiekiem, czy dobroć ma sens, jeśli nasze życie jest tak ulotne. Z jednej strony, można argumentować, że nasze działania tu i teraz są 
kluczowe, ponieważ wpływają na nasze codzienne doświadczenia i relacje z innymi. Z drugiej strony, istnieje przekonanie, że nasze czyny mają także długoterminowe konsekwencje, które wykraczają poza życie doczesne.
Z psychologicznego 
punktu widzenia, bycie dobrym ma także korzyści dla nas samych. Badania pokazują, że osoby, które angażują się w działania na rzecz innych, często doświadczają wyższego poziomu szczęścia i zadowolenia z życia. Pomaganie innym może prowadzić do wzrostu poczucia własnej wartości i sensu życia. Wspieranie innych i budowanie pozytywnych relacji społecznych może również chronić nas przed samotnością i wykluczeniem społecznym. 
Kolejnym przykładem może być osoba, która regularnie angażuje się w działalność charytatywną, 
pomagając potrzebującym. Choć może się wydawać, że takie działania przynoszą korzyści głównie odbiorcom pomocy, to w rzeczywistości wpływają także na darczyńcę. Taka osoba czuje, że jej życie ma znaczenie, że przyczynia się do poprawy świata, co jest niezwykle cenne. 
Podsumowując, mimo że życie jest krótkie, warto być dobrym człowiekiem. Nasze działania mają wpływ nie tylko na 
teraźniejszość, ale mogą również kształtować przyszłość, zarówno naszą, jak i innych. Nawet jeśli nie jesteśmy pewni, co czeka nas po śmierci, życie w zgodzie z wartościami moralnymi przynosi korzyści w postaci lepszych relacji, większego szczęścia
i satysfakcji z życia. Warto więc zastanowić się, jakie wartości chcemy pielęgnować i jakie dziedzictwo zostawimy przyszłym 
pokoleniom.
Pytanie o to, co jest po śmierci, 
pozostaje jednym z największych wyzwań dla ludzkości. Niezależnie od tego, czy wierzymy w życie po śmierci, czy nie, poszukiwanie odpowiedzi na to pytanie może prowadzić nas do głębszego zrozumienia siebie i naszego miejsca we wszechświecie. Kluczem 
jest otwartość na nowe doświadczenia i gotowość do poszukiwań duchowych, które mogą wzbogacić nasze życie i przygotować nas na to, co czeka nas po drugiej stronie.
Pozdrawiam Was serdecznie. 
