Takie oto słowa usłyszałem, jako medium. Usłyszałem je z Zaświatów. I pomyślałem sobie, że rzeczywiście trzeba powiedzieć o tym, że Ich Świat istnieje. Jako medium, jako człowiek ,który dokonuje eksterioryzacji, stanu OB., stanu wychodzenia poza ciało, każdego dnia, każdego wyjścia jestem po Drugiej Stronie Życia. Jestem tam, gdzie zwykli ludzie, ot tak, nie mogą dojść. Ale wszyscy się tam znajdziemy. Większość ludzi nie chce w to wierzyć i nie chce załapać, że Tamten Świat istnieje. Dlatego stąd to hasło, które usłyszałem: ?Powiedz im, że nasz Świat istnieje!?.
Nie wierzymy w duchy, nie wierzymy w życie po życiu ? odrzucamy to. Dlaczego? Dlatego, że diabeł zrobił wszystko abyśmy w to nie uwierzyli. Wierzymy w jakieś horrory, że ręka wyjdzie ze ściany, że będzie się krew lała, że straszy, że cośtam ? to wszystko dał nam diabeł i pokazał ?Bójcie się!?. Ktoś mówi do mnie
– Wiesz, gdyby przyszedł do mnie mój zmarły ojciec, ja bym oszalał.
– Jak to? ? odpowiadam ? Boisz się własnego ojca?
– O matko! Lepiej niech się nie pokazuje!
– A co? Jaki być za życia?
– Bardzo dobry.
– No to czego się go boisz?
– O matko, ja się w ogóle zmarłych boję.
Tak nam wmówiono. Tak nam powiedziano. Tak nam pokazano. Diabeł odebrał tutaj kluczową rolę. Jeżeli już istnieje Tamten Świat, to zły, niedobry, diabeł, piekło, duchy, horrory, wampiry i tym podobne rzeczy. Noc żywych trupów. Tak nam wmówiono. Tak nam pokazano. Tak nam pokazała telewizja. Tak nam pokazały filmy. Generalnie nie ma nic poza życiem. Ale jeżeli już to pokażmy to jako horror, jako wychodzące trupy ze ściany, jako chodzące zombie. Diabeł wygrał. A ja każdego dnia przechodzę na Tamtą Stronę, rozmawiam z tymi co odeszli, daję nadzieję, tym co zostali, przychodzę do Ich Świata, kontaktuję się ze zmarłymi, i oni do mnie mówią: ?Powiedzcie im, że nasz Świat istnieje! Nie zostawiajcie nas. Czy kiedy żyjemy, jesteśmy razem, gdy umieramy już nas nie ma??. Czy kiedykolwiek wspominamy zmarłych? Tylko czasami w rocznicę śmierci. No może jak przyjdziemy na cmentarz, bo jest Wszystkich Świętych, pierwszy listopada. A tak nie mówimy o nich, ich po prostu nie ma, wymazujemy ich ze swojej pamięci. A oni do mnie mówią: ?Powiedz im, że nasz Świat istnieje!!!?. I dlatego musze to zrobić. Czuję tą presję. Oni chcą aby o Nich mówić, żeby Ich wspominać, żeby rozmawiać z Nimi, żeby nie odrzucać Ich. Ale wielu z nas w to nie wierzy. I powtarzam jeszcze raz: diabeł wygrał. Bo wymazał nam to, bo Ich nie ma. I bez względu na to, czy wierzysz w Boga czy nie, w jakiego, co sobie uzurpujesz, Buddę, Allaha, Jezusa. ?Powiedz im, że nasz Świat istnieje! My istniejemy. W innym Świecie, innym wymiarze. Jakże pięknym, jakże wspaniałym, jakże normalnym! Ale nie uciekajcie od nas. Nie zapominajcie o nas. Nie wyrzucajcie nas!
Bardzo często wyrzucamy fotografie, wszystkie rzeczy po zmarłym, nie chcemy na niego patrzeć, nie chcemy o nim myśleć, bo nas to rani. Co nas rani?! To, że odszedł?! Czy to, że jesteśmy sami? Bardzo to, że jestem sam? Niż to, że on odszedł. Może się to wiąże jedno z drugim, ale bardziej na pogrzebach ubolewamy co MY teraz zrobimy i nie zastanawiamy się co z tym co umarł, co wyruszył w najdłuższą podróż swojego życia. Dlatego oni przychodzą i mówią do nas: ?Powiedz im, że nasz Świat istnieje!?.
Dlatego chcę przekazać i będę przekazywał reportaże z Zaświatów. Będę docierał do najdalszych zakątków Ich Świata, będę kontaktował się z tymi co odeszli. I nie interesuje mnie co kto pomyśli o mnie. Ja po prostu muszę to zrobić. Ponieważ nie mogę dłużej milczeć. Nie mogę tego trzymać dla siebie. Mam już swój wiek, swoje lata, idę do przodu, jestem zmęczony ? te podróże też mnie męczą. Więc po co to wszystko? Dla siebie samego?! Nikt w tym świecie nie żyje sam dla siebie. A tym bardziej ktoś, kto przekracza barierę, kto ma takie wiadomości, kto powinien podzielić się z innymi – bez względu na to, czy ktoś mnie wysłucha i zrozumie, czy od czci i wiary odciągnie, potępi i wrzuci do pieca. To mnie nie interesuje. Ja wiem, że muszę powiedzieć, że Ich Świat istnieje. Chcę to powiedzieć po to, żeby ludzie wiedzieli, że coś jest po śmierci, żeby mogli pokrzepić się, żeby mogli zrozumieć a także dać taki reportaż ludziom, którzy odchodzą. Muszę powiedzieć dziecku, które odchodzi: ?Nie bój się! Tam ktoś na ciebie czeka. Może, kiedy stracimy to dziecko już, albo nie mamy kogoś dorosłego, może już odeszli rodzice inaczej na to spojrzymy, zaczniemy do nich mówić, rozmawiać, czuć Ich, rodziców, własne dziecko, każdego kto od nas odszedł. On wyjechał, on jest. Pozwólmy mu wejść w nasze życie. On nam pomoże. My pomóżmy jemu. Nie odcinajmy się od niego. Ich Świat istnieje! I te słowa ?Powiedz im, że nasz Świat istnieje? są bardzo aktualne i będę to mówił, będę to robił póki będę żył. A kiedy odejdę i stanę tam i powiem: ?Powiedziałem im, że nasz Świat istnieje?.
Także nieregularnie, ale będę robił reportaże z Zaświatów, opowiadał jak tam jest. I każdy, kto kogoś stracił, który do mnie przychodzi, rozmawia, już wie, że ktoś kto odszedł jest po tamtej stronie jest z nimi. Ale ja chcę to powiedzieć do ogółu, do wszystkich, do szerokości całej: zaproście mnie! Powiem na wykładzie. Wszystkim ludziom, że Tamten Świat istnieje. Ba! Mało tego! Dam dowody! Dlatego będę te reportaże tutaj te reportaże puszczał, aby wszyscy mogli usłyszeć o tym co jest po tamtej stronie. O moich wyprawach. O moim stanie OB., o eksterioryzacji, o wyjściu poza ciało o rozmowie z tymi, co odeszli. Będę to mówił. Będę to pokazywał, tłumaczył. Możecie mnie zaprosić. Mogę to zrobić dla szerszego grona. Po prostu mam potrzebę, chcę to mówić, będę mówić, bez względu na to kto jak na to spojrzy, a to akurat jest już dla mnie najmniej istotne. Ja po prostu mam to powiedzieć. Czuję, że mam to powiedzieć, muszę to zrobić, że by potem, kiedy tam stanę mógł powiedzieć: ?Wykonałem zadanie. Pomogłem. Zrobiłem. Tak jak chcieliście. Cieszę się!?.
