Żałoba jest jednym 
z najtrudniejszych doświadczeń, jakie może przeżyć człowiek. Utrata bliskiej osoby często pozostawia nas w stanie głębokiego smutku i żalu, który może być trudny do przepracowania. Jednak czasami za tą fasadą żalu kryje się coś więcej – ukryta depresja. Tego rodzaju depresja może być trudna do zdiagnozowania, ponieważ osoby w żałobie często zakładają maskę, pokazując światu, że wszystko jest w porządku, podczas gdy wewnętrznie zmagają się z ogromnym bólem. 
Osoby 
w żałobie często tworzą wokół siebie bańkę, odcinając się od otoczenia i zamykając się w świecie pełnym żalu i mrocznych myśli. Wydaje się, że nie potrzebują pomocy, że radzą sobie same, ale w rzeczywistości są zagubione i potrzebują wsparcia. Przykładem może być historia słynnego aktora Robina Williamsa. Choć na zewnątrz zawsze był uśmiechnięty i pełen energii, 
wewnętrznie zmagał się z depresją i samotnością. To pokazuje, jak mylące mogą być zewnętrzne oznaki dobrego samopoczucia.
Jako medium, 
moja rola w procesie żałoby jest szczególna. Pomagam ludziom nawiązać kontakt z ukochanymi, którzy odeszli na drugą stronę. Taki kontakt może przynieść ukojenie i spokój, pomagając żyjącym pogodzić się z utratą i znaleźć siłę do dalszego życia. Kluczem 
jest zrozumienie, że kontakt z osobą zmarłą nie polega na przywoływaniu jej z powrotem do naszego świata, ale na uznaniu jej obecności w innej formie i czerpaniu z tego siły.
Rozmowa 
jest jednym z najważniejszych narzędzi w radzeniu sobie z depresją. Bliskość drugiego człowieka i świadomość, że nie jesteśmy sami w naszym bólu, mogą przynieść ogromną ulgę. Warto pamiętać, że wsparcie nie polega tylko na słuchaniu, ale 
także na aktywnej obecności i gotowości do pomocy. Czasami wystarczy być obok, trzymać za rękę, wspierać w codziennych zmaganiach.
Zburzenie świata pełnego żalu i smutku 
nie jest łatwe, ale warto podjąć ten wysiłek. Wyciągnięcie ręki do osoby w depresji to pierwszy krok w kierunku uzdrowienia. Kolejnym skutecznym 
krokiem jest modlitwa. Niezależnie od wyznawanej religii, modlitwa płynąca z serca może przynieść pozytywne skutki. W mojej pracy widziałem wiele przypadków, gdzie gorąca modlitwa i zawierzenie problemów Bogu pomogły ludziom wyjść z depresji.
Życie jest zbyt cenne, 
by utkwić w miejscu pełnym rozpaczy i żalu. Nasza obecność na ziemi ma głębszy sens i warto go realizować. Wierzę, że nasi bliscy, którzy odeszli, nie chcą, abyśmy cierpieli. Chcą, abyśmy żyli pełnią życia, realizując nasze ziemskie plany. Pamiętajmy, że nasze życie będzie oceniane nie przez pryzmat łez, które wylaliśmy, ale przez miłość, 
którą daliśmy innym.
Na koniec warto 
podkreślić, że depresja nie jest stanem, który można zignorować. Jeśli zauważysz, że ktoś w twoim otoczeniu zmaga się z żałobą w sposób, który sugeruje ukrytą depresję, nie wahaj się zareagować. Zachęć tę osobę do rozmowy z 
profesjonalistą, takim jak psycholog czy terapeuta. Wsparcie specjalisty może okazać się kluczowe w procesie uzdrawiania.
Z perspektywy badań 
naukowych, depresja związana z żałobą jest zjawiskiem dobrze udokumentowanym. Badania pokazują, że osoby, które doświadczają skomplikowanej żałoby, są bardziej narażone na rozwój depresji niż te, które przechodzą przez żałobę w sposób naturalny. Ważne jest, aby być świadomym tych zagrożeń i aktywnie działać, aby je minimalizować. 
Podsumowując, żałoba i depresja to trudne doświadczenia, ale nie muszą stanowić końca naszego świata. Z odpowiednim 
wsparciem, zrozumieniem i gotowością do działania, możemy odnaleźć spokój i siłę do dalszego życia. Pamiętajmy, że życie to dar, 
który warto pielęgnować, niezależnie od przeciwności losu.
